Фарорасии яке аз санаҳои муҳими таърихи миллат – солгарди ҷашни мубораку муқаддаси Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро ба мардуми сарбаланди вилоят самимона муборакбод гуфта, ба ҳамагон тансиҳатию осудагӣ, хонаи обод ва дар роҳи созандагию бунёдкории Ватани маҳбуб дастовардҳои назаррас орзу менамоям.

Истиқлолият неъмати бебаҳои таърих, мояи ифтихори ҳамагон, манбаи худшиносӣ, сарчашмаи нерӯбахш ва омили бунёдии таҳкиму тақвияти пояҳои давлатдории тоҷикон мебошад. Аз ин хотир, муҳим будани исиқлолу озодӣ, давлати миллӣ, сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ ва ваҳдати миллиро дарк намуда, ҷиҳати таҳкиму тақвият бахшидани низоми давлатдории демократӣ ва ҳуқуқбунёду дунявӣ саҳми ватандӯстона гузорем.

Устодону омӯзгорони муҳтарам!

Донишҷӯёну хонандагони гиромӣ!

Дар остонаи ҷашни мубораки солгарди Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон кулли омӯзгорону устодон, аҳли илму маориф, хонандагону донишҷӯёнро ба муносибати Рӯзи дониш –оғози соли таҳсили нав самимона табрику муборакбод мегӯям. Рӯзи дониш имсол дар марҳилае таҷлил мегардад, ки мардуми шукргузор аз сулҳу субот ва оромиву осоиштагии кишвари азизамон Тоҷикистони соҳибистиқлол бо як ҷаҳон ифтихору саодат барои истиқболи сазовори ҷашни 30 – солагии Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо азму талошҳои бунёдкорона омодагӣ мебинанд.